Van vervallen zuivelfabriek naar flexibele vakantieverblijven De Suvelfabryk, gebouwd in 1914, is weer een blikvanger in het dorp Ljussens. In de oude melkfabriek zijn nu vakantieappartementen ingericht. En heel vernieuwend: ze zijn flexibel te koppelen, waardoor er ruimte is voor meerdere kleine of juist één groot gezelschap. En net als vroeger was ook nu de hele gemeenschap bij de Suvelfabryk betrokken.

Wat in 1916 begon als een fabriek voor pillen en pleisters is, na andere bestemmingen, nu wederom een plek waar de ambitie leeft om de wereld een beetje beter te maken. De Stookplaats is het laatste herbestemde pand op het terrein, de eerste ondernemers zijn er inmiddels aan de slag.

Steenfabriek Elden bevindt zich in de uiterwaarden van de Neder-Rijn bij Arnhem. In het land binnen de zomerdijken verrezen vanaf 1873 drie steenfabrieken, van de klei uit de uiterwaarden werden stenen gebakken. De steenfabriek Elden werd in 1928 gebouwd en was tot 1982 in gebruik. Nu wordt deze Gelderse erfgoedparel getransformeerd naar een Leeffabriek. Een plek voor recreatie, inspiratie en transformatie.

Daadkracht en volharding maken honderd jaar oude melkfabriek weer springlevend ‘Als je een dertiger uit Bunschoten vraagt of ‘ie wel eens in de Melkfabriek is geweest, is het antwoord veelal: ‘ja, maar niet legaal’’, vertelt Jeroen Sloof lachend. Hij is eigenaar van ‘bureau bos | architecten, ingenieurs en adviseurs’ én de trotse bezitter van het kantoor in de voormalige Eemlandia-melkfabriek. ‘Het gebouw heeft een jaar of 25 leeggestaan.

Op slechts 500 meter afstand van Stratumseind, dé uitgaansstraat van Eindhoven, ligt het NRE-terrein, vernoemd naar Nutsbedrijven Regio Eindhoven. Het terrein ligt niet alleen dicht bij het stadscentrum, het grenst ook aan het Eindhovens kanaal. Die ligging maakte het ruim een eeuw geleden ideaal voor gasproductie, want via het kanaal werd steenkool aangevoerd. Daarom is daar in 1899 aan de Nachtegaallaan een gasfabriek gebouwd, ontworpen door architect Louis Kooken.

Het was voor Winne Wiersma, directeur van de Maatschappij van Weldadigheid, direct duidelijk dat de Mandenmakerij een zorgbestemming moest krijgen. Dat kon een sluitende business case opleveren en bovendien sloot zo’n bestemming goed aan bij het oorspronkelijke gedachtengoed van de Maatschappij van Weldadigheid.

Transformatie van een oude fabriek naar duurzame ontmoetingsplaats De uit 1956 stammende Tinfabriek is tot halverwege vorig jaar in productie geweest. De nieuwe eigenaar, autodealer Willem Jan van der Burg wil het pand een eigentijdse bestemming met een brede invulling geven. Het moest niet ‘slechts’ de huisvesting van zijn zaak worden, maar een ontmoetingsplek voor autoliefhebbers, ondernemers en bezoekers. 

In 1884 werd de Meelfabriek in Leiden opgericht. Op een voormalig 17e eeuws bastion verrezen de eerste gebouwen. Het complex bestaat uit meerdere kolossale gebouwen uit de periode 1896 tot en met 1960. In 1988 moest de Meelfabriek de deuren sluiten. Toen het terrein in 1997 in de verkoop kwam, was Ab van der Wiel er als de kippen bij. Hij zocht al sinds de jaren tachtig naar industrieel erfgoed dat aan een herbestemming toe was. De Meelfabriek had alles in zich om zijn visioen van jaren daarvoor waar te kunnen maken.

Veertien jaar stond één van de oudste fabriekspanden van Oost-Nederland leeg. Sloop leek voor de hand te liggen. DirkJan Heinen en Joyce Stellinga wisten dat te voorkomen: zij bouwden de Kastanjefabriek om tot een Bed and Breakfast Hotel.

Het Duvelhok is de oudste nog bestaande textielfabriek in Tilburg. Toen de fabriek in 1968 dicht ging, werd het een kunstenaarswerkplaats. Karin Bruers kocht het pand in 2014, om er zelf te kunnen werken aan het social sofa project, maar ook om er ruimte te bieden aan anderen. Inmiddels is het pand duurzaam gerestaureerd.