Vertigo is sinds 2002 het onderkomen van de faculteit bouwkunde en het visitekaartje van de TU Eindhoven. Voorheen huisde het de faculteit scheikundige technologie. Het oorspronkelijke gebouw kon niet zomaar door de nieuwe gebruikers worden betrokken. Uiteindelijk is de hoofdstructuur behouden, maar de architectonische verschijningsvorm is van binnen en buiten ingrijpend veranderd. In het gebouw zijn o.a. de kantoren van de staf ondergebracht.
Opgave
Het faculteitsgebouw van Scheikundige Technologie van architect Sam van Embden werd gebouwd in 1961. In 2002 zou het gebouw in gebruik genomen worden door de Faculteit Bouwkunde. Om dit mogelijk te maken moest er het een en ander veranderd worden aan het gebouw.
In het gebouw zijn onder andere de kantoren van de staf ondergebracht, evenals atelier en project ruimtes voor de studenten. Daarnaast was er voor de faculteit Bouwkunde behoefte aan een (maquette)werkplaats.
Ontwerp
Aan de voorkant is een volume bijgeplaatst om het gebouw een entree te geven aan ‘De Wielen’, een autovrije as die voor samenhang tussen de gebouwen op het TU-terrein zorgt. Hierdoor is de compositie van het geheel veranderd: de L-vorm is getransformeerd tot een laagbouw met daar bovenop een vierkant volume.
In dit volume is een spectaculair element gerealiseerd - een dertig meter hoog atrium - door een aanzienlijk deel uit de bestaande constructie te halen. Rondom dit met glazen dak bekroonde atrium, dat op de 6e verdieping begint, liggen de werkkamers gegroepeerd.
De nieuwe compositie is voorzien van een vliesgevel met een opvallende groene print: een fotografische reproductie van een detail van Gaudi’s Sagrada Familia. De afbeelding staat symbool voor de onderwijzende functie van het gebouw: het proces is belangrijker dan het resultaat.
De oude Scheikunde faculteit heeft zo van binnen en buiten een facelift gekregen, zonder dat zijn kracht - de hoofdstructuur - verloren is gegaan. Het bestaande is met respect benaderd, doordat de ingrepen afleesbaar en herleidbaar zijn en daar waar mogelijk is de robuuste betonconstructie in het zicht gelaten; het kale gezandstraalde beton is pregnant aanwezig in het interieur. Daarnaast is de diepe maat van de constructie en de verdiepingshoogte van 5,2 meter uitgebuit, wat heeft geresulteerd in fantastische open ruimten - van de grootse entree tot enorme ateliervloeren.
De transformatie van het gebouw is hiermee een voorbeeld voor afgestudeerde, huidige en toekomstige Bouwkunde studenten.
Projectbeschrijving diederendirrix architecten